Krwawienie, rodzaje ran, postępowanie w przypadku ran, rodzaje środków opatrunkowych.

KIERUNEK STUDIÓW „BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE”

Studia pierwszego stopnia

Studia niestacjonarne

Patryk Kosmala

Marta Jończyk

Marcin Matejunas

Piotr Zborowski

Temat referatu:

Krwawienie, rodzaje ran, postępowanie w przypadku ran, rodzaje środków opatrunkowych

Prowadząca Przedmiot:

Mgr Angelika Maćkowska

Bartoszyce

2020

Witamy. Dziś zaprezentujemy państwu czym jest krwaienie, na jakie grupy sie dzieli, oraz jakie rany najczesciej spotykaja nas wszystkich. Postaramy sie również, przypomnieć Państwu pierwszą pomoc przy występowaniu krwi.

KRWAWIENIE: wydostanie się krwi poza obręb uszkodzonego naczynia krwionośnego.

KRWOTOK: gwałtowna utrata krwi z organizmu będąca następstwem uszkodzenia naczyń krwionośnych w wyniku urazu lub choroby.

PODZIAŁ KRWOTOKÓW:

I - w zależności od rodzaju uszkodzonego naczynia:

1. tętniczy: z rany wypływa żywoczerwona krew pod dużym ciśnieniem w sposób ciągły lub tryskający;

2. żylny: z rany wypływa krew ciemnoczerwona w sposób ciągły wolnym strumieniem;

3. z naczyń włosowatych: sączenie krwi;

Rany - rodzaje

Ze względu na głębokość uszkodzenia tkanki rozróżnia się:

• otarcia i zadrapania: uszkodzony jest naskórek i powierzchowna warstwa skóry właściwej

• rany:

a) rany powierzchowne: nie przekraczają warstwy podskórnej tkanki tłuszczowej

b) rany głębokie: przekraczają warstwę podskórną tkanki tłuszczowej

c) rany drążące: przenikają do głęboko położonych organów lub jam ciała

Rany podzielić można na proste i złożone. Rany proste są ranami powierzchownymi i dotyczą zazwyczaj powłok ciała. W przypadku ran złożonych dochodzi do uszkodzenia naczyń, nerwów, ścięgien czy narządów wewnętrznych.

Ze względu na mechanizm uszkodzenia tkanek, rozróżnia się następujące rany urazowe:

• rany cięte - są to rany zadane ostro zakończonym przedmiotem. Charakterystyczne są dla nich równe i gładkie brzegi, szczelinowaty kształt i zwykle obfite krwawienie. Goją się dobrze

• rany kłute – powstają w następstwie działania ostro zakończonych narzędzi. W ich obrębie wyróżnia się otwór wkłucia, kanał i otwór wykłucia (o ile narzędzie przeszyje ciało na wylot). Czasem dochodzi do uszkodzenia głębiej położonych tkanek i narządów

• rany tłuczone – są wynikiem uderzenia tępym narzędziem lub uderzenia o twardy przedmiot lub podłoże. Mają one nierówne brzegi, umiarkowanie krwawią. Okoliczne tkanki ulegają stłuczeniu i obrzękowi. Często dochodzi też do obrażeń narządów wewnętrznych i złamań kości

• rany rąbane – zadane są z dużą siłą tnącym narzędziem i zazwyczaj są głębokie. Łączą w sobie cechy rany ciętej i tłuczone

• rany miażdżone - powstają podobnie jak rany tłuczone, przy czym siła działająca na tkanki jest większa, a przez to obrażenia tkanek są poważniejsze. Skutkiem tego jest rozległe uszkodzenie tkanek i częste
złamania kości. Co więcej, krwawienie z takich ran jest niewielkie lub w ogóle nie występuje

• rany szarpane - powstają wskutek działania na tkanki przedmiotu o ostrych i nierównych krawędziach (np. piła tarczowa, drut kolczasty), który godzi z dużą siłą skośnie lub stycznie do powierzchni ciała. Rany te mają poszarpane, nierówne i często niedokrwione brzegi. Czasem może dojść do naderwania i odwarstwienia tkanek pokrywowych lub całkowitego ich oderwania od podłoża i powstania ubytku tkankowego

• rany płatowe - zadane są przedmiotem działającym ukośnie do powierzchni ciała, co skutkuje odwarstwieniem tkanek

• rany kąsane – są to źle gojące się rany spowodowane ugryzieniem, które - w zależności od rodzaju uzębienia - mogą mieć charakter rany szarpanej, kłutej lub miażdżonej

• rany postrzałowe - są skutkiem zranienia pociskiem z broni palnej czy odłamkiem bomb lub min. Rany te mają wlot i często wylot, które połączone są kanałem. Rana wlotowa jest zwykle niewielka, natomiast wylotowa znacznie większa, o poszarpanych brzegach i z ubytkiem skóry. Warto wiedzieć, że rana bez wylotu to tzw. rana ślepa

• rany amputacyjne - powstają wskutek całkowitego oddzielenia się obwodowych części ciała (np. kończyn, nosa, uszu)

• rany zatrute - są najczęściej wynikiem ukąszenia przez owady, stawonogi lub gady. W okolicy rany obecny jest obrzęk, zaczerwienienie i bolesność, a czasem widać ślad po ukąszeniu

• rany termiczne - skutek oparzenia wrzątkiem, gorącymi płynami, parą, płomieniem, itd.

• rany chemiczne - powstają przez oparzenie ługami i kwasami

Przed przystąpieniem do pierwszej pomocy w pierwszej kolejnosci pamiętajmy.

1. Sprawdzeniu naszego bezpieczenstwa.

2. Zabezpieczenie siebie w rekawiczki i najlepiej w okulary.

3. W razie potrzeby wezwanie odpowiednich służb.

4. Przystąpienie do działań związanych z pomocą dla poszkodowanego.

5. Zebranie wywiadu potrzebnego dla służb ratowniczych.

Opatrunki, które stosujemy na poszczególne ramy.

• opatrunek uciskowy: inaczej tamujący krwawienie, stosuje się na rany krwawiące. Opatrunek ten składa się z warstwy jałowej przykrywającej bezpośrednio ranę (kompres gazowy), warstwy uciskowej (gaza jałowa lub zwinięte rolki bandaża) oraz wmocowania wszystkich warstw (opaska dziana, elastyczna lub chusta trójkątna).

• opatrunek osłaniający: ma zapobiegać zanieczyszczeniu powierzchni rany i zakażeniom przez przykrycie jej powierzchni jałowym materiałem opatrunkowym. Ponadto zadaniem tego opatrunku jest zbieranie płynów ustrojowych lub krwi. Opatrunek osłaniający znajduje zastosowanie w przypadku ran bez masywnego krwawienia, jak na przykład w skaleczeniach, otarciach, urazach głowy, oparzeniach. Jako opatrunki osłaniające stosuje się plastry z opatrunkiem lub kompresy z gazy jałowej mocowane za pomocą opasek lub bandaży dzianych, elastycznych lub rękawów siatkowych.

• opatrunek obłożeniowy: jest stosowany w celu usztywnienia przy ranach z obecnością ciała obcego oraz złamaniach otwartych kończyn, w celu ich unieruchomienia, dwóch najbliższych kości przy ranie [1-3].

Spośród licznych dostępnych na rynku opatrunków osłaniających wymienić należy:

• tradycyjne plastry z opatrunkiem: wykorzystywane do niewielkich ran, służą zabezpieczeniu rany przed zanieczyszczeniami i urazami mechanicznymi.

• opatrunek hydrowłóknisty: opatrunek o dużych właściwościach chłonnych.

• opatrunek alginianowy: opatrunek charakteryzujący się wysoką chłonnością – pochłania wysięk i zamienia go w żel.

• opatrunek hydrokoloidowy: nadaje się do większości ran z dużym wysiękiem, z wyjątkiem tych zakażonych, wspomaga procesy gojenia się ran poprzez utrzymywanie wilgotnego środowiska.

• opatrunek hydrożelowy: także utrzymuje wilgotne środowisko, nie przywiera do rany, znajduje zastosowanie w przypadku oparzeń, owrzodzeń i odleżyn.

• opatrunek enzymatyczny: służy do zaopatrywania ran przewlekłych z tkanką martwiczą.

• opatrunek poliuretanowy: do zaopatrywania ran przewlekłych z niewielkim wysiękiem.

• opatrunek z jonami srebra: działający bakteriobójczo, stosowany do ran narażonych na zakażenie.\

• opatrunek z węglem aktywowanym: którego zaletą jest pochłanianie nieprzyjemnego zapachu, dzięki czemu znajduje zastosowanie w przypadku odleżyn i owrzodzeń [1-3].

Ponadto możemy wyróżnić opatrunki jałowe i opatrunki niejałowe.

Rodzaj opatrunku dobiera się indywidualnie do danej rany. Pod uwagę bierze się przede wszystkim ilość wysięku oraz współwystępujące zakażenie rany. Opatrunki jałowe stosuje się bezpośrednio na ranę, a niejałowe jako opatrunek wierzchni.

Biblografia:

,,Kwalifikowana pierwsza pomoc" wydawnictwo PZWL

https://www.help4skin.pl/pierwsza-pomoc/opatrywanie-ran-pierwsza-pomoc

Fotografie: Google grafika.

Dziękujemy za uwagę.